Ale nic takiego się nie zapowiadało. Skręciliśmy na rynek, przecięliśmy go wzdłuż Sukiennic i zaraz wszedł do bramy na linii A-B. Zawahałem się chwilę i wszedłem za nim. Właśnie wspinał się po schodach. Z dołu słyszałem jego kroki; na drugim piętrze przystanął i zadzwonił. Zaraz potem otworzyły się i trzasnęły drzwi. Moje zadanie wydało mi się dziecinnie łatwe. Wdrapałem się na to drugie piętro, zapamiętałem oba numery mieszkania i zlazłem do bramy. "Józef Banialuk, urzędnik państwowy" - to chyba nie to. "Annabella Kowalska, artystka dramatyczna" - tu się kryła jakaś nadzieja. Wyszedłem na ulicę. Było słonecznie, ale wiał zimny wiatr. Chodziłem tak