ciągną się winne ziemie Ligurii, Emilii-Romanii, a nieco na wschód, w stronę Adriatyku, Marche. Każda z nich dostarcza swoje radosne i zdrowe smaki na stoły pełne jadła (aż do przesady, jak w gargantuicznej kuchni bolońskiej), różne Rossese, Lambrusco, Sangiovese, Verdicchio. Przecinają półwysep u nasady, jak pług starego rolnika, który tu, zwłaszcza w dolinie Padu, gospodarzy najlepiej i wielce dostatnio.<br> Ale najpewniej i najdonośniej mówi się o winach w tych kilku najsilniejszych ekonomicznie regionach "graniczących z Europą", w których ludzie są bogaci, bo wszystko, czego się dotkną - jak utarło się mówić - zamieniają w przemysł i pieniądz. Są to, patrząc z naszej