metamorfoza przedmiotu artystycznego, kolor i światło w plastyce (ten ostatni pozostał w sferze zapowiedzi). Tematy te, odpowiadają naczelnym kategoriom, które - zdaniem Francastela - organizują sposób istnienia dzieł sztuki w poszczególnych okresach. Orientują one wewnętrznie tendencje rozwojowe języka plastycznego, ale zarazem odsyłają do procesów pozaartystycznych. Podstawową sprawą socjologii sztuki staje się w tum ujęciu stworzenie jak najbogatszego słownika takich pojęć-kluczy, które uczynią uchwytnymi sposoby społecznego istnienia dzieł sztuki. Niczego bowiem w obrębie sztuki nie można wyjaśnić zasadnie nie odwołując się do równolegle występujących zjawisk społecznych.<br> Niebagatelną rolę w tej koncepcji sztuki odgrywa pojmowanie kultury jako całości spójnej i wewnętrznie dynamicznej. O jej