razu, że ze wzrostem E maleje wartość wykładnika potęgowego w wyrażeniu (5.13), a zatem nawet niewielkie różnice energii cząstek prowadzą do dużych różnic prawdopodobieństwa przeniknięcia cząstki przez barierę. Wniosek ten jest zgodny z empirycznym związkiem, zaobserwowanym przez <name type="person">Geigera</> i <name type="person">Nuttalla</>. Stanowi to niewątpliwy sukces tej uproszczonej wersji teorii przejścia tunelowego, wprowadzonej przez <name type="person">Gamowa</> w celu opisu przemiany . W tak uproszczonym wariancie teorii rozpadu brakuje jednak przewidywania względnych prawdopodobieństw przejść, prowadzących do różnych stanów wzbudzonych jądra pochodnego. Przed pełniejszą i bardziej rozwiniętą teorią rozpadu stoją zatem bardziej ambitne zadania niż tylko wyprowadzenie zależności <name type="person">Geigera-Nuttalla</>. Omówienie znacznie bardziej złożonej współczesnej teorii