Ruchliwość bocznych płatów tułowia umożliwiła im <br>kontrolowanie kąta natarcia powierzchni nośnej. Zwolniło to ogon z tej roli i płetwa ogonowa rozbudowała nie górny, lecz dolny płat, poniżej struny grzbietowej. Ogon był więc unoszony ku górze w trakcie pływania, tak jak u dzisiejszych rekinów czy jesiotrów.<br>W miarę ewolucyjnego rozwoju kręgowców turgor płynu, jako środek usztywniania ciała, zastąpiony został przez chrzęstną otoczkę struny, a później przez fosforanowy szkielet.<br>Wczesne strunowce odżywiały się na różne sposoby. Drapieżne konodonty posługiwały się dwubocznie symetrycznym aparatem chwytnym i być może konkurowały <br>w planktonie z Chaetognatha reprezentującymi podobny typ przystosowawczy. Większość przydennych opancerzonych bezszczękowców odżywiała się zapewne