stukać nogami. Poczułam się nieswojo i przywidziało mi się, że wszyscy czują się tak samo.<br>- Więc cóż ty tam widzisz? - powtórzyłam, podczas gdy on wciąż siedział z utkwionym w podłogę wzrokiem .<br>&lt;page nr=128&gt;<br> Potem odpowiedział spokojnie, że wydało mu się, że ktoś w przejściu zgubił rękawiczkę. Zwyczajną, skórzaną rękawiczkę.<br>Zgasło światło, znowu turkotał aparat projekcyjny i błękitny promień wytrysnął ponad naszymi głowami. Na srebrzystym płótnie w nocnej zawiei zjeżdżali z jakiejś góry narciarze. Uciekali w popłochu przed zwałami chmur, co chwila przerażeni oglądali się za siebie, potem z karkołomną szybkością zwalili się w jakąś przepaść... Wśród publiczności ktoś głośno westchnął i na chwilę