dwa metry za stolikiem. Tak, to był Kosiński. Sędzia podbiegł do okna, przez które Dymek, niemal nie do poznania w obszernym kasku, podawał już kartę drogową. Sędzia zwijał się jak w ukropie, szczęknął printogin. Dymek już chował kartę.<br>Komandor podszedł do wozu z drugiej strony.<br>- Jak? - zapytał krótko.<br>- Na razie turystyka - zaśmiał się zza szyby Kosiński &lt;page nr= 62&gt;<br>ale to dopiero początek. Jeśli będziesz gdzieś jeszcze na trasie, przygotuj mi kartkę. Wiesz, parę czasów dla porównania. Cześć - podniósł do góry kciuk.<br>- Good luck - komandor klepnął po dachu samochód, który wyrwał jak rakieta, zostawiając czarne smugi na asfalcie. Sędzia chciał wykonać ten sam gest