W czasie zasiedlania łąki kępy turzycy są niewielkie. Ich średnica wynosi kilka centymetrów, a po 10 latach może dojść do wielkości 1 m&lt;hi rend="upper"&gt;2&lt;/&gt; (BRZOSKO 1991). Między kępami rosną początkowo różne gatunki łąkowe, lecz z czasem są one eliminowane przez nekromasę opadających pędów (Ryc. 2.9), co podobnie, jak w przypadku turzyc rozłogowych, przyczynia się do istotnych przemian w środowisku. Kępy turzycy stają się z kolei odpowiednim środowiskiem dla wielu gatunków zielnych, które zostały wyeliminowane przez nekromasę odkładającą się wokół kęp.<br>Strategia zajmowania przestrzeni przez rośliny jest ściśle związana z ich formą wzrostu. Od systemu rozgałęzień zależy zakres i intensywność korzystania z