z łamanego kamienia (dziś zazwyczaj stosuje się rozmaitej wielkości rzeczne otoczaki), a sytuowano je zwykle na skarpie, co powodowało, że podmurówka z jednej strony była znacznie wyższa niż z drugiej, dochodząc niekiedy do kilku metrów wysokości. W podmurówce pozostawiano łukowate okna do piwnicy. Nadawało to witkiewiczowskim domom charakter jakby regionalnych twierdz. Charakterystycznym elementem były też przyłapy - odkryte werandy, schowane pod mocno wysunięte okapy.<br> Związek z regionem - a zarazem z epoką - podkreślały także liczne zdobienia, wywodzące się z góralskiej tradycji, ale znacznie przez Witkiewicza rozwinięte. Charakterystyczne "słonecka" na ścianach szczytowych dachów góralskich domów, w postaci nabijanych wąskich listew tworzących jakby wizerunek promieni