co mówił, Ziemio, na pewno, przecież, tak, gdzie, kiedy, idą, zaraz staną pod krzyżem, zaraz podniosą wzrok, zmrużą porażone przez słońce oczy i wezmą zamach... Ty ich przecież znasz, człowieku, tatuaże na policzkach, klan, co to za klan, już podchodzą, tancerze wiele kroków za nimi, a ci stoją tutaj, pod twoim krzyżem, przecież słyszałeś o nich, no przecież, głupi bydlaku, wiedziałeś kiedyś, jaki klan ma za znak żółty kwiat, musisz sobie przypomnieć, bo oni już szykują się, by wypchnąć włócznie w górę, przebić twą skórę i kości, otworzyć czaszkę, rozszarpać gardło, musisz to sobie...<br>- Stój, Illomi! - wychrypiał Magwer.<br>Ostrze dębowej włóczni