niemniej na tyle już przyswojone, że są one traktowane jako polskie.<br> Pewne wątpliwości budzą jednak te fragmenty książki, w których omówiony został wkład chemików innych narodowości do nauki światowej. Otóż jeśli autor godzi się w rozdziale IV na zaliczenie chemii analitycznej do chemii, uznającej R. Boyle`a (1627-1697) za twórcę tej pierwszej, to niekonsekwencją jest wyodrębnienie w tym samym rozdziale paragrafu "Pierwsi twórcy nauki chemii", w którym omawia się poglądy K. W. Scheelego (1742-1786) i J. Priestleya (1733-1804). R. Boyle zasługuje też, aby zaliczyć go do grona "pierwszych twórców nauki chemii". Co zaś tyczy J.J. Bechera (1635