boisz się takich uczuć,<br>swojej krwi wobec wiosny,<br>co wzbiera jak potop.<br>Że płaczesz trochę nawet<br>ze śmiechu nad sobą,<br>bo było jak na filmie -<br>zapomniany parasol,<br>upuszczona książka.<br>Ale to być musi jak z dobrą poezją -<br>wymyślony późną nocą rym nieobecności,<br>ziarenko piasku<br>i żal.&lt;/&gt;<br><br>&lt;div1&gt;&lt;tit1&gt;PRZYJADĄ<br>ZOBACZYĆ POETĘ&lt;/&gt;<br>za tydzień<br>przyjadą zobaczyć poetę<br>dziewczęta i chłopcy<br>nie moje możliwe<br>dzieci<br>zwiedzą muzeum<br>obejrzą wielki dzwon<br>wieczorem będą w teatrze<br>przygotowałem się do tego<br>pokażę im<br>piętnaście tysięcy dni<br>przypomnę wiersz Różewicza<br>o podobnym zdarzeniu<br>opowiem w kwadrans<br>co budowałem<br>jadłem oglądałem<br>za siedmioma zimnymi rzekami<br>dlaczego wchodziłem<br>po tylu słowach