choć wyłącznie z izolowanych spiral zębowych, uralski Helicoprion. Jego uzębienie było tak niezwykłej formy, że przy rekonstruowaniu niezachowanych miękkich części ciała zdawało się nie być niegdyś ograniczeń w fantazjowaniu. Prawdopodobnie, tak jak u pokrewnych edestidów, pojedyncza spirala <br>zajmowała środkowe położenie w żuchwie, służąc do cięcia miękkich rybich ciał.<br>Połączenie w tym samym aparacie zębowym miażdżących i tnących zębów wynikło <br>zapewne ze szczególnej natury ryb będących głównym pokarmem edestidów. Dominujące <br>&lt;page nr=243&gt;<br>w permie paleoniski miały wszak bardzo twarde i sztywne łuski grubo powleczone <br>emalią (ganoiną). Roztropniej było, po wstępnym rozcięciu, raczej je miażdżyć, niż tępić na nich dalej zęby. Bardzo swoistą grupą rekinów późnego