dokument ten w pełni nie odpowiadał żadnej z trzech wielkich partii, w żadnej z nich nie znalazł też konsekwentnego obrońcy.<br>FPK ostatecznie projekt ten poparła widząc w nim gwarancję świeckości państwa, suwerenności parlamentu, oceniając ten dokument jako punkt wyjścia do dalszej ewolucji ustrojowej. SFIO udzieliła mu poparcia, aby położyć kres tymczasowości ustrojowej i zapewnić stabilizację stosunków politycznych. MRP też zaakceptował go, gdyż projekt uwzględniał szereg jego postulatów.<br>Kompromis społeczno-polityczny tego dokumentu widoczny jest w następujących kwestiach: odrzucono wprawdzie zasadę jednoizbowości parlamentu, ale odstąpiono też od klasycznej dwuizbowości, wprowadzając drugą izbę z ograniczonymi kompetencjami. Nie przyjęto systemu komitetowego, ale wyposażono Zgromadzenie