film przyrodniczy, chmury czepiały się szczytów, a my milczeliśmy wiedząc, że meta już blisko i niebawem trzeba będzie się zdecydować na to, co dalej. Tymczasem byliśmy jak pasażerowie tego samego przedziału w pociągu, których połączyła najpierw droga, a dopiero potem wspólne wyznania, czynione tym bardziej szczerze, im większa była świadomość tymczasowości związku. Ale teraz nieuchronnie zbliżaliśmy się do tej stacji, przed którą - już ściągając walizki z półki - musi się wybrać jedno z trzech rozwiązań: na końcowym peronie idziemy każdy w swoją stronę, wychodzimy z dworca razem lub też jeszcze w przedziale wymieniamy numery telefonów z nadzieją, że ta druga osoba nigdy