osobników) doskonale przystaje do rzeczywistego rozkładu zmienności w przyrodzie.<br>Gatunki są obiektywnie dyskretnymi jednostkami. Nieco gorzej z wyższymi jednostkami klasyfikacji, ale przypadkowo powstałe luki w rozkładzie zmienności (np. przez wymarcie pośrednich morfologicznie form) pozwalają na stworzenie w miarę naturalnej (odpowiadającej rzeczywistości) systematyki. Nie jest to jedyny przypadek w nauce, kiedy typologiczne podejście doprowadziło do wykrycia obiektywnych jednostek w przyrodzie.<br>Wszyscy znamy przecież tablicę okresową pierwiastków. Przyczyny, dla których pomiędzy pierwiastkami nie ma przejść, są jednak zupełnie innej natury niż te, które powodują odrębność gatunków (odpowiednio ziarnista natura cząstek elementarnych, a brak przepływu informacji genetycznej między populacjami). Zazwyczaj typologia okazywała się bardzo