czwartego, sprawa wygląda podobnie.<br>Kolejnym elementem wspólnym i charakterystycznym dla trzech pierwszych typów jest mocowanie trzonu rękojeści do trzpienia głowni za pomocą przeważnie jednego nitu - u szabel typu czwartego przez zanitowanie końcem trzpienia głowni. Ten zawsze stalowy nit był zakończony bądź zdobiony mosiężną tarczką, bądź formą ozdobnej rozetki. W szablach typów drugiego i trzeciego nit występuje przeważnie ponad górnymi wąsami, a czasami tuż przy nich. U szabel typu drugiego przechodzi on przeważnie przez koniec górnych wąsów, z reguły bardzo długich, dochodzących czasami aż pod samą głowicę. Wreszcie elementem konstrukcyjnym, występującym u szabel typu drugiego (rzadziej) i trzeciego (częściej), jest trzon rękojeści