Typ tekstu: Książka
Autor: Przewłocki Stefan
Tytuł: Geodezja dla inżynierii środowiska
Rok wydania: 1998
Rok powstania: 1997
Autor: Przewłocki Stefan
Tytuł: Geodezja dla inżynierii środowiska
Rok wydania: 1998
Rok powstania: 1997
łacie (a więc w naszym przypadku 1 mm).
Tablica 2.1
Wzór dziennika niwelacji podłużnej
Niwelacja trygonometryczna polega na wyznaczeniu różnicy wysokości dwóch punktów na podstawie zmierzonej odległości poziomej oraz kąta pionowego.
Łatwo ustalić na podstawie rys. 2.41, że różnica ta wynosi
W przypadku trudności z pomierzeniem odległości d, u podnóża budowli ustawiamy łatę o znanej wysokości h (rys. 2.42). Następnie przy użyciu teodolitu mierzymy kąty
Podstawowy wzór (podany w ostatecznej postaci bez wyprowadzenia), przedstawia się następująco:
2.2. Pomiary sytuacyjne i wysokościowe na obszarach małych
Według Instrukcji GUGiK 0-1, szczegóły terenowe ze względu na ich charakter oraz różne
Tablica 2.1
Wzór dziennika niwelacji podłużnej
Niwelacja trygonometryczna polega na wyznaczeniu różnicy wysokości dwóch punktów na podstawie zmierzonej odległości poziomej oraz kąta pionowego.
Łatwo ustalić na podstawie rys. 2.41, że różnica ta wynosi
W przypadku trudności z pomierzeniem odległości d, u podnóża budowli ustawiamy łatę o znanej wysokości h (rys. 2.42). Następnie przy użyciu teodolitu mierzymy kąty
Podstawowy wzór (podany w ostatecznej postaci bez wyprowadzenia), przedstawia się następująco:
2.2. Pomiary sytuacyjne i wysokościowe na obszarach małych
Według Instrukcji GUGiK 0-1, szczegóły terenowe ze względu na ich charakter oraz różne
łacie (a więc w naszym przypadku 1 mm).<br>Tablica 2.1<br>Wzór dziennika niwelacji podłużnej<br><gap><br><HI rend="italic">Niwelacja trygonometryczna</HI> polega na wyznaczeniu różnicy wysokości <gap> dwóch punktów na podstawie zmierzonej odległości poziomej oraz kąta pionowego.<br>Łatwo ustalić na podstawie rys. 2.41, że różnica ta wynosi<br><gap><br>W przypadku trudności z pomierzeniem odległości <HI rend="italic">d</HI>, u podnóża budowli ustawiamy łatę o znanej wysokości <HI rend="italic">h</HI> (rys. 2.42). Następnie przy użyciu teodolitu mierzymy kąty <gap><br>Podstawowy wzór (podany w ostatecznej postaci bez wyprowadzenia), przedstawia się następująco:<br><gap><br><br><tit>2.2. Pomiary sytuacyjne i wysokościowe na obszarach małych</><br><br>Według Instrukcji GUGiK 0-1, szczegóły terenowe ze względu na ich charakter oraz różne
