parku, minie ślady masztelerni po stajniach, i boksach dla cugantów.<br>Ulka znowu przemyka ledwo przetartą ścieżką wśród kolczastych zarośli, wspina się na wzniesienie z jamami po piwnicach, skąd aleja porośniętych mchem spróchniałych karp po niegdysiejszych drzewiach, wyprowadza ją na lokalny trakt.<br>Trochę wzruszona, przejęta smutkiem otoczenia i bardzo rozczarowana przystaje u zarania młodości pra-babki Marty. Zamarła przestrzeń broni do niej dostępu. Ulka schodzi przeciwnym skłonem pochyłości, szlakiem znaczonym z obu stron zczerniałymi pniami.<br>Grabowa aleja - odgaduje drogę z oszczędnych wspomnień babki. I ta kaleka droga wyprowadza ją na trakt.<br>Maszerującą skrajem dziewczynę mija podfatygowany traktor, ciągnie dwukólkę z nadwoziem obudowanym ściankami