symetryczna półksiężycowa płetwa ogonowa. Kręgosłup miała jednak w dolnym płacie - odwrotnie niż u ryb.<br>&lt;page nr=255&gt;<br>&lt;gap&gt;<br>W późnym triasie występowały już ogromne ichtiozaury z prawie symetryczną <br>i mocno wciętą płetwą ogonową. Pogranicze triasu i jury to epoka największego <br>rozkwitu ichtiozaurów. Wówczas też wprowadzone zostały najpoważniejsze udoskonalenia do ich anatomii. Tak jak i u innych morskich czworonogów, nozdrza ichtiozaurów przesunięte były w okolice oczodołów. Nie znajdowały się jednak na czole, lecz po bokach pyska. Nabieranie powietrza musiało się więc odbywać w szczególny sposób; być może przy bocznych wyskokach z wody. W końcu ichtiozaury osiągnęły właściwości hydrodynamiczne, które pozwalają je uznać za najszybciej pływające wodne