o utrzymanie parytetu w &lt;name type="org"&gt;Radzie Unii&lt;/&gt; z &lt;name type="place"&gt;Niemcami&lt;/&gt;. Jednak zarówno we &lt;name type="place"&gt;Francji&lt;/&gt;, jak i w &lt;name type="place"&gt;Zjednoczonym Królestwie&lt;/&gt; także mieszka wielu emigrantów bez praw obywatelskich.<br>Na reformie &lt;name type="place"&gt;Niemcy&lt;/&gt; straciłyby dużo, bo obowiązują tu surowe wymogi przyznawania obywatelstwa. Potomek Niemca, nawet, jeśli nie zna języka i od pokoleń mieszka poza &lt;name type="place"&gt;RFN&lt;/&gt;, może ubiegać się o obywatelstwo. Znacznie trudniej jest jednak taki status wywalczyć żyjącym nieraz kilkadziesiąt lat w &lt;name type="place"&gt;RFN&lt;/&gt; tureckim czy afrykańskim emigrantom.<br>Argumenty &lt;name type="place"&gt;Polski&lt;/&gt; są silne. &lt;name type="place"&gt;Niemcom&lt;/&gt; trudno jest bowiem wytłumaczyć, dlaczego chcą, aby głosy emigrantów były liczone, gdy chodzi do podjęcie decyzji w Radzie &lt;name type="org"&gt;UE&lt;/&gt;, podczas gdy nie są liczone w