że jego "roszczeniom do prawdy" brakuje "możliwej podstawy". (zob. s.88>;że nie może się posłużyć prawomocnie pojęciem prawdy (tamże); że kiedy ma przedstawić definicję "operacyjnego pojęcia prawdy", staje przed dramatycznym wyborem - albo cofnie się w nieskończoność, albo dowolna decyzja (by uznać coś za probierz prawdy); że nie może się ubiegać o pewność, a zatem (sic!) nie może się ubiegać po prostu o prawdę <page nr=87> ;że żadne z jego przekonań nie jest prawdziwe, skoro jest omylny, a w istnienie nieomylnego podmiotu i wszechobejmującej prawdy nie wierzy (zob. s.88>; że wreszcie ilekroć mówi, że coś jest prawdziwe, mówi bez sensu, nie sposób