przypadku mszy XX-wiecznych nie w pełni oddaje istotę zagadnienia, a literowy zapis struktury architektonicznej jest tu po prostu mniej przydatny. Chciałbym więc podjąć próbę innego spojrzenia na formę cyklu mszalnego ­ w porównaniu z aspektem tradycyjnym, wyłącznie architektonicznym, uwzględniając zresztą także ten aspekt. Interesujący jest bowiem problem szerszy, bardziej złożony ­ uchwycenia nadrzędnej koncepcji formy, wskazania możliwości i pewnych mechanizmów wykorzystywania przez kompozytorów omówionych kategorii czy klas integracji. Posłużę się metodą badawczą, opartą na koncepcji Kortego (eksponującej aspekt filozoficzny). Zastosuję symbole omówionych kategorii integracji, wprowadzając jednocześnie jako znak graficzny klamrę ze strzałką <gap>, wskazującą struktury formalne zintegrowane w cyklu mszalnym (może to być