granicy płynności wg <name type="person">Casagrande'a</> jest metodą najstarszą i nadal stosowaną we wszystkich laboratoriach gruntoznawczych <gap> ) przede wszystkim z uwagi na fakt, że wartości granicy płynności i wskaźnika plastyczności uzyskane tą metodą stanowią podstawę dalszej oceny gruntów (wykres plastyczności wg <name type="person">Casagrande'a</>, aktywność wg <name type="person">Skemptona</>, ocena zdolności do pęcznienia). Jest to jednak metoda uciążliwa i zawiera elementy subiektywności (przy ocenie zlewania się bruzdy). Od wielu lat prowadzone są próby opracowania metody prostszej w wykonaniu całkowicie obiektywnej w ocenie. Są to metody stożków: metoda stożka Wasiliewa (jedna z pierwszych) oraz zastępująca ją obecnie metoda penetrometru stożkowego. Jednocześnie trwają próby znalezienia dokładnych korelacji między wartościami granicy