wpadającego z zewnątrz.<br><br>- Burza - powiedział Awaru.<br><br>- Nie - zaprzeczyła. - To góra Suhmi.<br><br>Zbliżyła się do wyjścia i znikła mu z oczu. <br>Słyszał tylko głos.<br><br>- Obłok dymu nad szczytem Suhmi przesunął się <br>z wiatrem - powiedziała.<br><br>- Dziś w nocy - rozległ się gruby głos <br>męski - drgała ziemia.<br><br>- Lada chwila - mówiła dziewczyna - trzeba <br>będzie stąd uciekać.<br><br>- Jeszcze nie - rzekł mężczyzna. - Nie <br>było ostrzeżenia.<br><br>- Może lepiej nie czekać? - odparła. - W <br>powietrzu jest już pełno popiołu. Kiedy popłynie lawa, <br>może być za późno...<br><br>Awaru podniósł się z posłania i w kilku krokach <br>dopadł otworu w ścianie. Przełożył nogi na zewnątrz. <br>Z drugiej strony budynku dobiegły słowa mężczyzny:<br><br>- Chcesz