się tym melodramatem, konieczna jest tu dygresja dla kręconej równolegle, budzącej wielkie emocje po Noblu dla autora Czesława Miłosza, ekranizacja Doliny Issy dokonana przez Tadeusza Konwickiego. Magdalena Dymnej to postać intrygująca - w planie realistycznym - kobieta zakochana w księdzu, która otruła się trutką na szczury, po śmierci zaś widmo, duch niepokorny, ucieleśnienie ludowych wierzeń. Właśnie sceny nadrealnych wizji, gdy błąkająca się nocą po zamglonych łąkach naga Magdalena prowadziła konia za uzdę albo przybiegała do okien straszyć ludzi, tak że chłopi musieli jej trupa przebić osinowym kołem, odciąć mu głowę i na nowo pochować, pozostały w pamięci na długo. Jako dowód odwagi oraz