całokształt ich życia społecznego. Dzieci najpierw uczą się uruchamiać odbiornik, regulować głos i kanały, a potem interpretować symboliczne kody używane w konstrukcji przekazów. Jeszcze pięcioletniemu dziecku dużą trudność sprawia zrozumienie, jak to możliwe, aby na przykład ojciec, który siedzi w sąsiednim pokoju, mógł się jednocześnie pojawić na ekranie telewizora. <br>Dzieci uczą się także zasad organizacji i struktury programów telewizyjnych oraz ich alokacji w różnych porach dnia i tygodnia. Z badań amerykańskich wynika, że w wieku lat trzech dzieci rozwijają pewne upodobania programowe, przy czym następuje ich zróżnicowanie według płci i wieku [Lyle, 1972]. Nie oznacza to jednak, że oglądają jedynie ulubione programy