nad karcianym stolikiem. A może i na jakichś webowych, walansjeną rozszywanych poduszkach tarzała się ta artystyczna głowa w czułym t^ete `a t^ete z kędzierzawą główką koryfejki baletu. <br>Pan dyrektor był nieobecny, a Róża stała pod piecem, czekając, kiedy panna Aniela Bądska ukończy gamy i zechce łaskawie zaakompaniować jedynej uczennicy papy "Moment musical" Szuberta. Jedynej uczennicy - pierwszej "adeptce" skrzypiec Warszawskiego Konserwatorium na Tamce. Czarnej, chudej dziewczynie z rumieńcami latającymi jak płomień po śniadych policzkach, z lśniącym długim warkoczem, z kacapską wymową i z niemodnym medalionem na szyi. <br>Lampa ćmiła za mlecznym kloszem, czerwone fotele jarzyły się po kątach, panna Aniela