którzy tylko modlili się albo wymawiali słowa <br>tajemniczych zaklęć. Żaden z nich jednak nie zdołał <br>mnie uleczyć; gasłem i nikłem w oczach, i krew sączyła <br>się ze mnie nadal.<br><br>Gdy wszyscy już stracili nadzieję na moje ocalenie i lekarze, <br>widząc swoją bezsilność, opuścili pałac, straż <br>dworska doniosła o przybyciu chińskiego uczonego, który <br>stawił się na wezwanie mego ojca.<br><br>Niechętnie sprowadzono go do mego łóżka, nikt już <br>bowiem nie wierzył, aby mógł istnieć jeszcze jakikolwiek <br>ratunek dla mnie, i cały kraj był pogrążony w żałobie. <br>Przybysz ów był nadwornym lekarzem ostatniego cesarza chińskiego <br>i przedstawił się jako doktor Paj-Chi-Wo.<br><br>Ojciec