żyjącej normalnym życiem narodowym, cała wieszcza, prorocka część tej wysilonej patriotycznie poezji będzie musiała odejść na dalszy historyczny plan. Więc pozostaną przede wszystkim niektóre drobne wiersze liryczne, świadczące kim Szewczenko mógłby się stać, gdyby inaczej potoczyły się jego życiowe i pisarskie dzieje. Przekłady psalmów; osiągające niekiedy taką czystość językową i uczuciową, na jaką zdobyło się niewielu w literaturze światowej. To już nie zwykłe przekłady, to coś więcej, jak nie jest tylko tłumaczeniem z łaciny "Psałterz Dawidowy" Jana Kochanowskiego.<br>Heretyk jest uparty, więc oto następna bluźniercza teza: Szewczenkę można by pokazać cudzoziemcom jedynie i wyłącznie w bardzo szczupłym wyborze. O "Hamaliji" już