że naraża się znów na obrzydliwy afront, który utwierdzi ją w przekonaniu o słuszności walki feministek. Z drugiej jednak strony, musiała to przyznać, prowokacja seksualna agresywnego Amerykanina wprawiła ją w nastrój niepokojącego, skrytego podniecenia. Czyż kobiety nie byłyby szczęśliwsze, myślała, gdyby, podobnie jak mężczyźni, potrafiły oddzielić wymagania płci od stosunku uczuciowego i etycznego? Cała ironia w tym, że prasa i policja przyjęły za pewnik, iż była kochanką Octaviana, i żadne protesty z jej strony niczego nie zmienią. Byłoby więc lepiej, gdyby rzeczywiście została jego kochanką wówczas, kiedy się spotkali po raz pierwszy na przyjęciu dla przemysłowców w Vierjahreszeiten w Monachium dwa