tym dobrze. "<foreign>In abstracto</foreign>" salon może być instytucją ważną, z reguły jest w nim coś śmiesznego, skłonny też musi być do społecznej agorafobii. Salony istniały na pewno w drugiej połowie lat 50-ych oraz w latach 60-ych i ich opis jest przedmiotem co najmniej dwóch powieści: "Życia towarzyskiego i uczuciowego" Tyrmanda oraz "Miazgi" Andrzejewskiego. Obie są, moim zdaniem <page nr=86>, nieudane, ale w ramach literackiej klapy "społeczna diagnoza" Tyrmanda jest chyba trafniejsza. Salony, o których mowa, zdominowane były przez rewizjonistów i z tego względu pasowałyby do koncepcji Wierzbickiego jak ulał. Tyle jedynie, że nie jest to problem dnia dzisiejszego. Autorowi "Myśli staroświeckiego