brzydła, a jej robaczywość i wyłażąca nieustannie spod cienkiej warstewki złudzeń niewola stwarzały mało możliwości do literackich parad i popisów... Wchodząc głębiej w materię w której tkwimy, dążyłem do mocnego osadzenia opisywanych zjawisk w nędzy słów, zdań i obrazów, marząc o ich wierności wobec opisywanego życia". Co mu się, niestety, udało; Nowakowski, który zawsze Polskę opisywał, od pewnego czasu zaczął nią wymiotować. Nie można bezkarnie zajmować się "wieprzowatością powszedniego życia". Tym określeniem posłużył się Andrzej Kijowski na pamiętnym, przerwanym Kongresie Kultury, zarzucając polskiej literaturze, że nie była w wystarczającym stopniu zwierciadłem swego czasu.<br> W Notatkach z codzienności (1983) Nowakowski opowiada, jak