jest jednakże czymś więcej niż kompozycyjnym pretekstem - konfliktowa sytuacja jako punkt wyjścia znakomicie motywuje przytoczenie czternastu (jeśli nie liczyć ostatniej, Dioklecjanowej) nowel, z których siedem broni, a siedem obciąża królewicza. Nie wszystkie wprawdzie w pełni odpowiadają intencjom narratorów - tak np. opowiadanie siódme królowej, znane jako motyw inkluza, o rycerzu, któremu udało się uwieść żonę zazdrośnie strzeżoną przez męża, budzi raczej sympatię dla pary kochanków - ale też skrępowanie arbitralnie narzuconym sensem jest tu znacznie rzadsze niż w Gesta Romanorum.<br>Problem rozwoju prozy fabularnej w XVI w. nie sprowadza się tylko do procesu uwalniania fabuły z moralistycznych zobowiązań, choć takie są dzieje Gesta