z perswazją w głosie, ni to pieszczotliwie. - Dobra Sylwia! Na miejsce, Sylwia!<br>Ale pantera, świadoma swej przewagi, zacharczała ostrzegawczo. Jej oczy śledziły każdy ruch mężczyzny.<br>- Sylwia - zrobił krok do przodu - na miejsce!<br>Sylwia jednak nie zamierzała rezygnować ze zdobyczy. Z jej gardła dobiegł głęboki pomruk i ostrzegawczo podniosła łapę do uderzenia.<br>Palce Weisera bębniły dalej o kolano, a ja po raz pierwszy byłem na niego wściekły i gdyby nie groza sytuacji, wrzeszczałbym na niego i okładał pięściami. Dlaczego się nie poruszył, dlaczego nie zbiegł na dół, dlaczego nie pokazał swoich umiejętności teraz, kiedy na piasku czerwona kałuża stawała się coraz większa