o adalingach i frilingach łącznie. Najwyraźniej nie miał on wątpliwości, że arystokracja i pospólstwo to podgrupy, na jakie dzieli się wielka zbiorowość wolnych współplemieńców.<br><br>*<br><br> Prawo Sasów w ogóle nie wspomina o wergeldzie ani o nawiązkach przysługujących wolnym pospolitej kondycji. Wykaz nawiązek zawarty w tytułach I-XIII tej kodyfikacji, poczynając od uderzenia edelinga aż po obcięcie mu małego palca u nogi, dotyczy wyłącznie szlachetnie urodzonych. Tytuł XIV podaje ich wergeld: "Kto zabije nobila, zapłaci 1440 solidów". Bezpośrednio potem czytamy, że dziewice (rzecz jasna też szlachetnie urodzone) chronione są dwukrotnie wyższymi nawiązkami i podwójnym wergeldem, następnie zaś - całkowicie pomijając frilingów - Lex Saxonum zajmuje