wapienne przeławicenia wśród warstw skalnych zawierających odciski zwierząt typu ediakarskiego. W skałach pogranicza wendu i kambru częste są wapienne (wtórnie sfosfatyzowane) rurki o trójpromiennej symetrii, z larwalną częścią opatrzoną "kominkiem" i przypominające przez to skorupki larw priapuloidów (Anabarites; ryc. 6.1A).<br>Gąbki wapienne Pierwsze bardziej różnorodne płytkowodne zespoły organizmów <br>osiadłych udokumentowane są dopiero poczynając od początku drugiej epoki kambru (tommotu), kiedy wody morskie wlały się na stromatolitowe laguny Syberii. Wraz z wytrącającymi węglan wapnia glonami, trudnymi zazwyczaj do <br>&lt;page nr=137&gt;<br>&lt;gap&gt;<br>sklasyfikowania (ryc. 5.4), występowały tam masowo gąbki o ciałach wzmocnionych <br>wapiennymi porowatymi ściankami - archeocjaty.<br>Nawet przewaga erozji nad sedymentacją nie zabezpiecza osiadłego