i natychmiast zastosował najodpowiedniejszy, w jego mniemaniu, w tych warunkach manewr. Pod dużym kątem przeciął utrzymywany przez nich dotychczas kierunek i gwałtownie zawrócił na ogonie podciągniętym nad horyzont skrętem. Przy tym wykonał to tak energicznie, tak szybko, że załogi szwedzkich kutrów z pewnością nie zdążyły zająć bojowych stanowisk. Na moment ugrzązł w fotelu katapultowym wgnieciony weń brutalnie silną pięścią przeciążenia. Mocno napiął mięśnie brzucha, jakby musiał chronić swoje wnętrzności przed uciskiem wielu niewidzialnych zupełnie kilogramów, a mimo to ciśnienie krwi w głowie pod białym hełmem stawało się wprost nie do zniesienia. w chwilę potem pozwolił szybkiej maszynie zsunąć się nieco w