utknęła w samym środku remontu mieszkania. Zaabsorbowany doktoratem z chemii jej współmałżonek odmówił udziału w tej budowlanej imprezie i cały ciężar odpowiedzialności spadł na jej barki. W jej pięknych oczach płonęły ponure blaski, kiedy możliwie słodkim głosem zapewniała przez telefon stolarza, iż z całą pewnością w ciągu najbliższych trzech tygodni uiści zaległą sumę siedmiu tysięcy. Ponure blaski wywoływała nie mniej ponura pewność, że w żaden sposób owych siedmiu tysięcy znikąd nie wydostanie.<br>Lesio wyglądał praktycznie najgorzej. Cztery rachunki telefoniczne, trzy za światło i gaz i trzy za mieszkanie dały razem okrągłą sumę czterech tysięcy złotych, która to suma wprawdzie ogromem nie