można by nazwać specyficznym przeżyciem wojennym, że jest to jakiś mechanizm, o którym da się rozprawiać, podobnie jak rozprawia się o przeżyciu miłosnym czy o mechanizmie okrucieństwa. <br> Ale ponazywać części tego złożonego mechanizmu nie jest chyba rzeczą w tej chwili dostępną. Dlatego trzeba uciec się do pomocy pisarzy, którzy usiłowali ująć jeżeli nie takie same, to przynajmniej podobne odczucia. Przychodzi mi na myśl Wojna i pokój Tołstoja. Szukając analogii (choć analogii całkowitych być nie może), zatrzymujemy się nieraz na wojnach napoleońskich. Jakkolwiek dość niewinne w porównaniu z pochodem doktryny nacjonalsocjalizmu, musiały one być dla ludzi ówczesnych równie silnym wstrząsem, szczególnie w