LARA CROFT: TOMB RAIDER&lt;/&gt;<br>Żeby sprostać dyktatowi znudzonej publiki, kino kreuje &lt;orig&gt;hominidów&lt;/&gt; o tytanowym kośćcu, azbestowej skórze i wolframowych nerwach, co to biegają jak gepard i nie kłaniają się kulom. Lara - urodzona w komputerze i przeflancowana na duży ekran - jest z tego gatunku. Na dodatek dysponuje rynsztunkiem bojowym stosownym do ujarzmienia kilku mniejszych mocarstw atomowych. Wokół niej zbudowano awanturniczą intrygę podrasowaną elementami mistycznymi. Że to bujda odessana z umorusanego kciuka - nie ma większego znaczenia. Wszak każda opowieść to jakaś konwencja. Byle konsekwentna, byle w ramach konwencji wiarygodna, byle powołująca człowieka, z którym możemy się identyfikować. Tutaj przygoda - mimo użycia imponującego sztafażu