ale zarazem ucieka. To znów motus fugae. Ucieka przed samą sobą, przed miłością, która jest przecież "własnym biegiem bycia naszego".<br>Dla renesansowego poety Jana Kochanowskiego wyścig po złotą koronę z Pieśni VIII Ksiąg wtórych był gorzkim zaprzeczeniem racjonalności świata. Wyścig barokowej Atalanty ma znaczenie dokładnie odwrotne. W szybkości, w ruchu ujawnia się sens świata, szybkość i ruch są jedynym sposobem istnienia. Zatrzymać się, trwać, to znaczy ulec, zginąć. W nieustannym, rozpędzonym dążeniu docieramy do prawdy. Francis Bacon przywołuje w Novum organum mit Atalanty trzykrotnie, przeciwstawiając klasycznej syntezie zastanej wiedzy zachłanne dążenie do odkrycia tajemnic natury:<br>&lt;gap&gt;<br>Życie to zawody o nagrodę - wiedzę