postaci dumę i wyniosłość.<br>Kiedy wyszła, Lucjan odezwał się do studenta:<br>- Piękna dziewczyna - kariatyda.<br>- Jaka tam Kariatyda - Teodozja zwyczajna. &lt;orig&gt;Bałuje&lt;/&gt; się ciągle z tym Mitaskiem, a potem narzeka. Udaje dziewicę, a w zeszłym roku miała dziecko, tylko że akuszerka, to sobie zepsuła. Jestem pewien, panie, już naszego wzroku nic nie ujdzie. Tylko spojrzę na kobietę i z miejsca wiem, jaka jest.<br>- A co, ona nie może się poskarżyć do matki tego Miećka?<br>- Co się ma skarżyć, kiedy ona lubi takie macanie. Tego Mitaska to ja bym dzisiaj usadził, bo już nie raz i nie dwa dałem mu po mordzie. Tylko - wie