Nowakowski, posługujący się najczęściej pseudonimem: X. Wacław Kapucyn. W stulecie insurekcji kościuszkowskiej wydał niedużą książeczkę zatytułowaną: "Kraków w roku 1794". Zamieścił w niej swoją koncepcję ukrycia koron, powołując się przy tym na rzekomą kronikę kapucyńską, przechowywaną w krakowskim konwencie Kapucynów, a notującą wydarzenia z roku 1794, w tym także opis ukrycia regaliów. Nowakowski powiada, że ksiądz Wacław Sierakowski nakłonił swojego brata kanonika Sebastiana do otwarcia skarbca koronnego i wydobycia zeń insygniów koronacyjnych. Rzecz miała miejsce 25 kwietnia 1794 roku. Regalia natychmiast przekazano gwardianowi krakowskich kapucynów, który przewiózł je do dominikanów w Podkamieniu, tam oddał insygnia biskupowi Kasprowi Kazimierzowi Cieciszowskiemu. Stamtąd dostały