Tacyta wydaje się jednak łączące je podobieństwo strukturalne: i tu, i tam wymagano zgodnego rezultatu wróżby z losów i wróżby z konia.<br>Było to - rzecz jasna - wymaganie sakralne, a szczegóły podane przez Thietmara pomagają rozszyfrować jego sens, którego sam kronikarz chyba nie rozumiał. Zanotował on, że rozkopując ziemię, aby wydobyć ukryte w niej drewniane losy, luciccy kapłani drżeli i mruczeli na przemian jakieś tajemne wyrazy. Komentując to, Leszek Słupecki zwrócił uwagę, że "naprzemienne mruczenie sakralnych tekstów znajduje ciekawe paralele w sposobie recytowania tekstów epickich i szamańskich na północy Europy". Zauważył też słusznie, że lęk, manifestowany przez kapłanów widocznym dla postronnego obserwatora