Franek machinalnie podaje mi dłoń.<br>Ale nagle gniew bucha mu do oczu i skroni, szarpie moją rękę w dół!<br>Ustawia mnie sobie do ciosu? Kiedyś miał ba rdzo ciężką pięść.<br>- Uważaj! - radzę życzliwie. - Masz odwapnione kości!<br>Nie słyszy niczego poza szumem krwi i łomotem serca. Bije prosto w szczękę.<br>Przez ułamek sekundy mój świat ciemnieje.<br>Sierpowy Materny odrzuca mi głowę do tyłu, ciemieniem w ścianę.<br>Nie uciekłem z linii. Przyjąłem cios nie cofając się o milimetr.<br>I oto w momencie uderzenia słyszę lekki, przykry chrzęst: pęknięcie czy złamanie?<br>Franek zapomniał, jak niebezpieczne jest bicie gołą pięścią.<br>Ostrzegałem! Cios był dobry, poczułem