n-elementowego obrazu sygnału uaktywnia warstwę pierwszą sieci i na jej wyjściach otrzymujemy k-elementowy wektor, czyli odpowiedź sieci. Jego wartości, przez połączenie sprzężenia zwrotnego, są kierowane do drugiej warstwy, po której aktywacji otrzymujemy ponownie sygnały wejściowe warstwy pierwszej. Można powiedzieć, że sygnał podany na wejście krąży pomiędzy warstwami i ulega ciągłym przekształceniom F w przestrzeni &lt;gap&gt; (L - liczba wag sieci). Łatwo zauważyć, że otrzymywane wartości wyjściowe sieci będą zmieniać się po każdym uaktywnieniu połączeń sprzężenia zwrotnego. Chaotycznemu działaniu sieci przeciwdziała się przez zastosowanie ciągu uczącego wymuszającego poprawne odpowiedzi sieci. Uczenie sieci oparte jest na wzorze Hebba (8.12) dla współczynnika &lt;gap&gt;.<br>Przedstawiając