się jednak najbardziej na kropielniczkach do wody święconej. Ściankę służąca do zawieszania kropielniczki rozbudowywano w wielu ośrodkach tak, że stanowiła rodzaj miniaturowego ołtarzyka lub kapliczki, nierzadko z wspartym na kolumienkach daszkiem, zwieńczonym wieżyczka. Szczególnie bogata dekoracja typu architektonicznego cechowała kropielniczki z Rabki i Urzędowa. Na ściankach kropielniczek w innych ośrodkach umieszczano płaskorzeźbione, często wielopostaciowe sceny o religijnej treści, jak to miało miejsce np. w Iłży"&lt;/&gt; (Fryś-Pietraszkowa, 1988, s.101). Kropielniczki te produkowano w dużych ilościach, wiele spotkałem jeszcze po wojnie w domach ziemiańskich.<br>&lt;page nr=262&gt;<br> Traktowano je jako pamiątki z dawnych, dobrych lat. Są to w istocie rzeźby, które dawniej występowały tylko