Ezaw jako starszy uosabia dziedzictwo przysługujące na podstawie przyrodzonego pierwszeństwa, Jakub natomiast przedstawia sobą dziedziczenie obietnic Abrahamowych (Rdz 17,4) na podstawie łaski. Według św. Pawła o utracie prawa pierworództwa przez starszego brata i przeniesienie go na młodszego mówi także prorok Ozeasz: <q>"Nazwę 'lud nie mój' - ludem moim, i 'nie umiłowaną' - umiłowaną. I stanie się: w miejscu, gdzie im powiedziano: 'Wy nie jesteście ludem moim', tam nazywać ich będą synami Boga żywego."</> (Rz 9,25n.) Ojcowie Kościoła, jak chociażby św. Augustyn (Conf. VII 9, 15), widzą w Ezawie pierwej do zbawienia powołany "pierworodny Lud Boży", który stracił swoje pierworództwo, w Jakubie