na drodze dialogu. Operator (technolog) umieszcza w pamięci komputera wartości korekcji X i Z, a następnie w wierszu programowym, w którym ma wystąpić korekcja, programuje adres H wraz z numerem pamięci, w której umieszczona jest wartość korekcji długości (do korekcji promienia wykorzystuje się funkcje G41-G44). Ta cecha sterowań numerycznych umożliwia korzystanie z narzędzi nastawialnych, ale nie wymagających nastawiania. Wystarczy dokonać pomiaru położenia wierzchołka ostrza, a następnie wprowadzić odpowiednie korekcje w kierunku X i Z.<br>Stanowisko &lt;orig&gt;ustawcze&lt;/&gt; umożliwiające pomiar położenia wierzchołka ostrza jest niezbędne do określenia promienia zaokrąglenia wierzchołka ostrza r. Na rys. 3.141 przedstawiono wierzchołek ostrza skrawającego noża tokarskiego